Ο πρόσφατος εργασιακός νόμος μας έφερε, αιφνιδιαστικά, αντιμέτωπους με μία ακόμα, νέα, κατηγορία όρων της εργασιακής σχέσης: τους, αποκαλούμενους, «βασικούς όρους». Καθώς ο ίδιος ο νόμος δεν απαντούσε στο ερώτημα ποιοι, τέλος πάντων, είναι αυτοί οι «βασικοί όροι εργασίας», απομείναμε να αναρωτιόμαστε για το είδος και το περιεχόμενό τους. Απάντηση ήρθε, επιτέλους, να δώσει η πολυαναμενόμενη και (απολύτως προσφάτως εκδοθείσα) σχετική Υπουργική Απόφαση.
Εισαγωγικές Παρατηρήσεις
Ουσιώδεις Όροι & Σύμβαση Εργασίας
Η διάκριση της γνωστοποίησης των ουσιωδών όρων από την έγγραφη σύμβαση εργασίας μας έχει, ήδη, απασχολήσει. Ο πρόσφατος εργασιακός νόμος εμπλούτισε τους ουσιώδεις όρους της σύμβασης ή σχέσης εργασίας. Μεταξύ άλλων, πληροφορίες σχετικά με τον χώρο εργασίας και τη διαδικασία λύσης της σύμβασης ή σχέσης εργασίας µε καταγγελία, τη διάρκεια και τους όρους της δοκιμαστικής περιόδου απασχόλησης, το δικαίωμα κατάρτισης καθώς και το πρόγραμμα οργάνωσης του χρόνου εργασίας-όταν τούτο είναι εξ ολοκλήρου ή ως επί το πλείστον µη προβλέψιμο.
Ουσιώδεις Όροι: Τρόπος & Χρόνος Ενημέρωσης
Η γνωστοποίηση των εργαζομένων ως προς τους ουσιώδεις όρους λαμβάνει χώρα έγγραφα ή ηλεκτρονικά˙ εντός εβδομάδας ή εντός μηνός από την έναρξη της σύμβασης εργασίας. Τυχόν υφιστάμενη σύμβαση εργασίας αναρτάται εντός επταημέρου από την έναρξη της εργασίας (δικαιώνοντας τη σχετική θέση μας).
Ο Προβληματισμός Σχετικά Με Τους Βασικούς Όρους & Οι Απαντήσεις Της ΥΑ
Διατηρούσαμε εύλογες, κατά τα άνω, αμφιβολία και προβληματισμούς-μέχρι την έκδοση της ανωτέρω ΥΑ- σχετικά με την έννοια των βασικών όρων. Όπως είχαμε πιθανολογήσει, η πρόσβαση στο πρότυπο «Βασικών Όρων Εργασίας, το οποίο αποτελεί τμήμα της ως άνω ΥΑ, πράγματι παρέχει περισσότερα στοιχεία ως προς τον καθορισμό, εν τέλει, των όρων αυτών.
Κάθε εργοδότης, πριν την πρόσληψη εργαζομένου του υποχρεούται να αναρτήσει ηλεκτρονικά στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ II τους βασικούς όρους εργασίας-οι οποίοι θα πρέπει να φέρουν την υπογραφή αμφοτέρων.
Το Πρότυπο Των Βασικών Όρων
Όροι που απαριθμούνται στο πρότυπο ως βασικοί, αλλά δεν συγκαταλέγονται στους ουσιώδεις είναι η προϋπηρεσία και το καθεστώς απασχόλησης. Παράλληλα, η πρόβλεψη για τον καθορισμό του ωρομισθίου. Επίσης η (τυχόν) ιδιότητα του διευθύνοντος υπαλλήλου).
Ουσιώδεις όροι (χωρίς να είναι βασικοί): (α) η τυχόν αναληφθείσα κατάρτιση του εργαζόμενου από τον εργοδότη, (β) η διάρκεια, τρόπος και χρόνος της άδειας με αποδοχές, (γ) η διαδικασία που ακολουθείται σε περίπτωση λύσης της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας, (δ) η συλλογική σύμβαση στην οποία υπάγεται ο εργαζόμενος και οι φορείς που τη συνυπογράφουν, (ε) οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης στους οποίους είναι ασφαλισμένος ο εργαζόμενος καθώς και κάθε άλλη παροχή από τον εργοδότη που σχετίζεται με την κοινωνική ασφάλιση.
Σε κάθε περίπτωση, τα μέρη της εργασιακής σχέσης οφείλουν να κατανοήσουν(!) και διαχειριστούν(!!) τις διακρίσεις και τυχόν αλληλοεπικαλύψεις, μεταξύ άλλων, των όρων της έγγραφης σύμβασης εργασίας, των βασικών και ουσιωδών ομοίων. Για τον εργοδότη, το θέμα καθίσταται μείζονος σημασίας και σοβαρότητας.
Τον Έλληνα νομοθέτη διακρίνει η ανάγκη(;)/επιθυμία(;)/τάση(;) για υπερρύθμιση. Το γεγονός αυτό δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα και στρεβλώσεις. Η επιχείρηση (μικρότερη ή μεγαλύτερη) είναι αναγκαίο να έχει, σε κάθε της βήμα, τους απολύτως εξειδικευμένους, έμπειρους, μελετηρούς και πάντοτε καταρτισμένους: δικηγόρο, λογιστή και φοροτεχνικό.
Εφικτό; Αδιάφορο απαντά ο νομοθέτης.-
Σταύρος Κουμεντάκης
Managing Partner
Koumentakis and Associates Law Firm
Σημ.: «Οι Βασικοί Όροι Εργασίας» σε πλήρη μορφή.