του Ιωάννη Μανομενίδη*
Η στροφή στην τοπικότητα και την αναβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών, ως έμμεσος τρόπος για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης, θέτει στο προσκήνιο την Αυτοδιοίκηση.
Η Αυτοδιοίκηση είναι ένας προνομιακός χώρος για να δοκιμαστούν οι πράσινες λύσεις σε πολλούς τομείς: παραγωγή και κατανάλωση σε περιφερειακό/τοπικό επίπεδο (εγγύτητα δημόσιων υπηρεσιών, δημιουργία πράσινων θέσεων εργασίας, αναβίωση της τοπικής οικονομίας), ενίσχυση ανταλλακτικών συστημάτων (για παράδειγμα στους τομείς της διατροφής, των ενδυμάτων και των κατασκευών), αντιμετώπιση της επέκτασης των πόλεων σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της υπαίθρου και ενίσχυση της πράσινης και της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, ώστε να περιοριστούν οι κοινωνικές ανισότητες. Και υπάρχουν πολλά καλά παραδείγματα και επιμέρους εφαρμογές σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις.
Ο Δήμος Θεσσαλονίκης πλήττεται βαρύτατα από την ανεργία και την αποβιομηχάνιση και χρειάζονται ορθολογικά κίνητρα για νέους επιχειρηματίες, στροφή των παλιών επιχειρήσεων σε νέες μεθόδους και αρχές κοινωνικής και περιβαλλοντικής ευθύνης, αλλά και αυστηρότατοι έλεγχοι σε κάθε επίπεδο: προστασία του περιβάλλοντος, εξασφάλιση και διατήρηση θέσεων εργασίας, εξωστρέφεια, εφαρμογή καινοτομίας. Πιο συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε:
Καινοτομία σε όλες τις μορφές επιχειρηματικότητας και σε όλους τους τομείς παραγωγής προϊόντος, έργου, υπηρεσίας
Σύγχρονη Διοίκηση, με μείωση της γραφειοκρατίας, ανεξάρτητη, αποκεντρωμένη και ικανή, ώστε να μπορεί να ασκεί έλεγχο, εφοδιασμένη με σύγχρονο, εύχρηστο και απλό θεσμικό πλαίσιο που δε θα ευνοεί την αυθαιρεσία.
Ενίσχυση της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, αλλά και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, με έμφαση σε δράσεις νεανικής και γυναικείας επιχειρηματικότητας.
Προτείνουμε επίσης:
τη δημιουργία χώρων τηλε-εργασίας
τη θέσπιση τοπικής πράσινης ετικέτας (label) για να ξεχωρίζουν οι κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες επιχειρήσεις.
Μετεγκατάσταση των διάσπαρτων μικρο-βιοτεχνιών σε ελεγχόμενες περιοχές,
Βελτίωση της υγιεινής και της ασφάλειας των εργαζομένων.
Δημοκρατία στον βιομηχανικό σχεδιασμό: Οι πολίτες θα πρέπει να διαθέτουν το δικαίωμα να γνωρίζουν τους πιθανούς κινδύνους που προκύπτουν από κάθε βιομηχανική δραστηριότητα, το δικαίωμα ελέγχου των βιομηχανιών, το δικαίωμα να αποφασίζουν για την εγκατάσταση ή απομάκρυνση μιας βιομηχανίας στην/από την περιοχή τους, αλλά και το δικαίωμα να είναι πολιτικοί ενάγοντες σε μια δίκη εναντίον μίας βιομηχανίας που ρυπαίνει.
Συνεργασία με κοινωνικές οργανώσεις και ομάδες ενδιαφέροντος με σκοπό την ανεύρεση ιδεών και προτάσεων που αφορούν την πράσινη επιχειρηματικότητα.
Χτίσιμο νέας εταιρικής κουλτούρας, άμεσα προσανατολισμένης σε πράσινες μεθόδους λειτουργίας, μέσα από στοχοθέτηση, παροχή κινήτρων, εκπαίδευση και χρήση κατάλληλων μεθόδων παραγωγής και διάθεσης προϊόντων.
Εκπαίδευση των καταναλωτών με επικοινωνιακά μηνύματα τα οποία να συνδέουν τα φιλικά προς το περιβάλλον χαρακτηριστικά του προϊόντος με την αξία και τα οφέλη που αυτοί αναζητούν.
Πιστοποίηση των πράσινων προϊόντων με τη βοήθεια ανεξάρτητου και έγκυρου φορέα για την απόκτηση περιβαλλοντικού λογότυπου και εκπαίδευση των καταναλωτών σχετικά με τη σημασία της πιστοποίησης.
Βελτίωση της επικοινωνίας με τους καταναλωτές και διαρκή πληροφόρηση για καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης, π.χ. γραμμή επικοινωνίας ή εκπαιδευτικές ιστοσελίδες.
Το νέο εκλογικό σύστημα δίνει τη δυνατότητα αυξημένης παρουσίας, με περισσότερους εκλεγμένους συμβούλους και καθοριστική επίδραση στη διαμόρφωση των αυτοδιοικητικών πολιτικών και επιλογών. Επιδίωξη της «Οικολογίας–Αλληλεγγύης» είναι η ευρύτερη δυνατή συνάντηση ενεργών πολιτών και κινήσεων, που συγκλίνουν προγραμματικά προς μια αυτοδιοίκηση ισχυρή, διαφανή και συμμετοχική, υπερβαίνοντας τις κομματικές γραμμές και συγκροτώντας μια πειστική εναλλακτική λύση.
*Ο Ιωάννης Μανομενίδης, είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό Οικολογία Αλληλεγγύη με υποψήφιο δήμαρχο τον Μιχάλη Τρεμόπουλο